ای به تو دل بسته سراپای من

                                  پر شده از عشق تو دنیای من


ای شده روشنگر کاشانه‌ام

                                  پر ز می مهر تو پیمانه‌ام


امشب اگر ماه نهان کرده رو

                                  روی تو اینجاست،چه حاجت بدو


پرتو رخسار تو،مهتاب من

                                  روی تو،رویای خوشِ خواب من


                                  *          *          *


خوب،بیا تا سخنی سر کنیم

                                  از می اندیشه لبی تر کنیم


گر نشدی خسته ز غوغای من

                                  گوش فرا دار به آوای من


چون لب گهواره سخن‌پوش باش1

                                  یکنفس از غنچه دهان،گوش باش


1-سخن‌پوش را به معنی ساکت آورده‌ام


.

.

( دیوان-249 )