آنچه مصون داردت از کاستی

                              نیست به‌جز راستی و راستی


گرچه به‌جز راست نباید سخن

                              لیک درین عرصه دلیری مکن


بس ره آسوده که نارفتنی است

                              بس سخن راست که ناگفتنی است


.

.

( دیوان-225 )